Binnenplaats van hotel Maestre, Cordoba
Gisteren ben ik op bed begonnen te kijken naar Wie Is de Mol aflevering 2. Echter de drang om in slaap te vallen was groter dan die om de aflevering af te kijken. Nougoed je moet op vakantie alleen dingen doen die je leuk vind, zeggen ze, dus ik zeg Cordoba goedenacht.
Vandaag ben ik vroeg opgestaan en heb ik weer een simpel ontbijtje genomen met wat lang houdbaar brood met stukjes chocolade, jus uit een pakje en een sinaasappel. Daar moet ik de eerstkomende uren wel mee doorkomen denk ik zo. En toen volgde de uitdaging genaamd parkeergarage. Hoe kom ik daar zonder krassen en deuken uit. Inmiddels stond de garage helemaal vol en had ik zo goed als geen ruimte om fatsoenlijk te keren. Eerst een stukje achteruit rijden dan maar en dan proberen te keren. Na een keer of 30 steken, stond de neus richting de uitgang en kon ik naar boven rijden. Uiteraard stond daar een auto illegaal geparkeerd tegenover de uitgang – zodat ik weer met moeite de weg op kwam. Maar no stress – uiteindelijk komt alles goed.
Park met ruines
Ik had gepland om een binnendoor route te nemen naar Aracena, zodat ik wellicht nog mooie plekjes tegen zou komen. Dat viel wat tegen eigenlijk, achteraf had ik net zo goed de snelweg kunnen nemen. Ik stop nog bij een mij ietwat te geboetseerd park met ruïnes en onderweg rij ik nog langs een fort op een berg. Uiteindelijk kom ik, na 5 uur onderweg – inclusief stops – aan in Aracena.
Het hotel is snel gevonden en na wat stress bij de beheerster – de copieermachine werkt niet mee – krijg ik de sleutel van de prima kamer. Ze waarschuwd nog wel dat de jetstream het niet doet. Dat is nou jammer, het bad ziet er wel erg aantrekkelijk uit namelijk.
Plein in Aracena
Na mezelf geinstalleerd te hebben, ga ik het plaatsje in. Het is hier wat levendiger dan in bijvoorbeeld Ubeda. Er zijn meer restaurantjes en bodega’s waar mensen zitten. Ik loop richting het grottenstelsel Gruta de las Maravillas om te kijken wat de openingstijden zijn. Eenmaal aangekomen besluit ik om meteen maar een kaartje te kopen, aangezien er maar 1.000 kaartjes per dag worden verkocht en ik anders toch geen plannen heb voor de avond. Om 17:00 mag ik mee met de volgende beschikbare groep. Na een half uurtje de tijd doden door nog wat rond te lopen, mag ik naar binnen.
Gruta de las Maravillas
Nu zal je denken dat je zo’n grot wel gezien heb als je er eenmaal eentje hebt gezien, maar toch vind ik het toch altijd weer mooi om te zien. En deze keer zeker – dit is toch wel een van de mooiste waar ik tot nu toe geweest ben. De gids leid je over een route van zo’n 1 km door talloze schitterende kamers vol met stalacht.. ach je kent ze wel 😉 Maar ook vol met super heldere meertjes. Men heeft alles heel goed belicht, wat het allemaal helemaal af maakt. Eigenlijk mocht ik geen foto’s maken, maar dat heb ik stiekum toch gedaan natuurlijk. De gids sprak mij nog in het Spaans aan over mijn fototoestel (dacht dat zo’n Nikon D90 in mijn hand niet op zou vallen…) maar ik deed alsof mijn neus bloedde.
Fort van Aracena
Na de rondreiding van een uur stond ik weer buiten en is mijn volgende stop het fort – wat gebouwd is bovenop de berg waarin zich het grottenstelsel bevindt. Uiteraard staat hier ook weer een kerk. Volgens mij is kerken bouwen de favoriete hobbie van Spanjaarden. Ik ben de tel inmiddels kwijt!
Langzaamaan loop ik weer naar mijn hotel. Onderweg haal ik nog wat brood, beleg en drinken voor de wandeling van morgen. En ik ga mij alvast voorbereiden op wat ik waar zal gaan eten vanavond.