Gisteren ben ik op tijd naar bed gegaan omdat ik doodop was en de volgende dag moest ik al vroeg weer op. Om de een of andere reden word ik altijd een aantal keren wakker ’s nachts als ik er vroeger uit moet dan normaal. Blijkbaar ben ik onbewust bang dat zowel de wekker van de iPhone als de radiowekker niet afgaan. Afijn, zo check je dus om 03:00, 03:45, 04:15 en 04:30 of je je niet al verslapen hebt. Om 04:45 mag ik er dan eindelijk écht uit, want precies een uur later staat er een taxi te wachten.

Het normale ritueel – ontbijten, douchen, aankleden etc wordt dit keer aangevuld met de koffer wegen. En dat valt tegen, hij is ruim 5 kilo te zwaar. Met Transavia mag je maar 15 kilo meenemen. Beetje weinig voor een premium airline. Of was het nou een budget airline met premium tarieven? Goed, snel wat zware dingen gekozen die niet per se nodig zijn en na wat geweeg kom ik op net iets boven de 15 uit. Ze moeten het er maar mee doen. Ik spring snel de auto in want de tijd vliegt weer voorbij. Het is 5:40 en ik heb 5:45 afgesproken nabij het metrostation. Het zou toch wat lullig zijn als de taxichauffeur aan gaat bellen bij het adres wat ik doorgegeven heb. Hij belt op mijn mobiel, net voordat ik de straat in kom rijden. Auto geparkeerd en voor ik het weet rijden we richting het vliegveld.

Met Transavia naar Malaga

Met Transavia naar Malaga

Eenmaal aangekomen op het vliegveld, kan ik zo inchecken en door de security. Er zijn geen wachtrijen, dat is dan weer het voordeel van Rotterdam Airport. Ik moet nog een half uurtje wachten voordat ik mag boarden, maar de tijd gaat snel en voor ik het weet zit ik op stoel 1F en steigen we op tijd op, Mijn gebruikelijke tactiek is dan; ogen dicht en zo lang mogelijk dicht houden. Dan gaat de tijd wat sneller en ben je ietwat ‘uitgerust’ bij aankomst. De vlucht gaat voorspoedig. Bij de landing hebben we wat last van de srerke wind, het vliegtuig schudt behoorlijk heen en weer, maar de piloot zet hem vakkundig aan de grond. Ik verlaat het vliegtuig als eerste.

Na de koffer van de band gehaald te hebben, moet ik nog wat upsell tactieken van de autoverhuurder doorstaan. Het enige juiste antwoord is bij dit soort lui ‘nee’. Voldaan met het onderhandelingsresultaat ga ik mijn Fiat Grande Punto zoeken in de garage. Het is en blijft een lelijk gedrocht, maar het rijdt en daar gaat het om. En met zes versnellingen is het weereens wat anders dan de Seat ‘Grande’ Ibiza.

Het weer valt mee en tegen. Het is beter dan de verwachtingen, maar het is niet veel warmer dan in Nederland. Bij aankomst is het zo’n 7 graden, echter regent het niet en dat hadden ze wel voorspeld. Ik programmeer mijn eerste bestemming in in de Tom Tom; Antequera. Ik ben alleen vergeten hoe het gebied heette waar ik naartoe wilde. Ik besluit maar gewoon eerst naar de plaats te rijden en dan zien we daar wel. Een uurtje of wat stop ik eerst bij een Lidl in Antequera om wat boodschappen te doen. Wat te eten, drinken en snoepen. Bij de uitgang word ik nog getrakteerd op een gratis hotdog. Wel ietwat koud – dat dan weer wel. Van gratis mag je niet te veel verwachten he!

El Torcal Alto - Antequera

El Torcal Alto – Antequera

Rijdend door het dorp zie ik ineens bordjes staan met El Torco Alto. Dat was inderdaad waar ik heen wilde. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want niet alleen in Belgie is navigeren op bordjes moeilijk. Na een ererondje door de plaats vind ik dan toch uiteindelijk de juiste weg en bereik ik het natuurgebied. Dit is een erg mooi karstgebergte en ik besluit mij goed aan te kleden alvorens aan een kleine wandeling van 45 minuten te doen. Het is namelijk slechts 4 graden op zo’n 1200 meter hoogte! Afijn dit mafg de pret niet drukken, ik ga ervoor!

Strandje nabij Malaga

Strandje nabij Malaga

Na mijn wandeling besluit ik richting het eerste hotel te gaan, dit is – zonder tussenstops – anderhalf uur rijden. Ik stop echter wel om foto’s te maken van Antequera en ik neem in de buurt van Malaga een afslag naar een strandje. Het weer is dan al behoorlijk beter geworden, de meter in de auto geeft 18 graden aan als hoogste temperatuur. Wat een verschil met vanochtend! Ik maak wat foto’s bij het – niet erg mooie – strand en rij verder. Bij een klein plaatsje in de bergen neem ik per ongeluk een verkeerde afslag. Ik zit meteen in een super smal straatje, waar de Punto nog net niet Grande genoeg voor is. Het past allemaal maar net en je moet een beetje stuurtechniek hebben om er ongeschonden doorheen te komen. Velen voor mij hebben al wat bochtjes niet ruim genoeg of juist te ruim genomen – zie ik aan de hoekhuizen.

Competa - Andalusië

Competa – Andalusië

Rond een uur of 5 kom ik aan bij Hotel Rural Alberdini in Competa. Dit hotel ligt vlak buiten het plaatsje Competa, in de bergen. De toerit naar het hotel is ietwat erg steil en glad en het lukt mij de eerste keer maar net om boven te komen. De motor ruikt wat raar, maar dat gaat vast wel over haha! Ik krijg mijn kamer en het is er niet echt behaaglijk warm. Het is gewoon echt veel te koud buiten, het verwarmingkje kan het ook niet veel warmer krijgen. Dat wordt dus in het restaurant annex relaxruimte zitten bij de open haard.

Inmiddels ben ik terug van een kort wandelingetje door het plaatsje Competa, een karakteristiek Andalusische witten-huizen dorp. Het is bijna 8 uur en ik ga maareens kijken hoe de Spaanse keuken hier is!

Alle vakantie activiteiten in Andalusië
Dag 2: Bergwandeling in Andalusie