Vandaag ga ik dan naar SeaWorld. Ik sta lekker op tijd op omdat ik liever niet in het donker terug wil rijden vanavond. Dus uiterlijk een uur of 5 in de middag wil ik vertrekken. Toch kan ik niet goed op gang komen, Busch Gardens was toch redelijk inspannend blijkbaar. Ik zet een koffie met het kleine koffiemachientje op m’n kamer, ga douchen en pak m’n spullen bij elkaar. Tegen een uur of 9 check ik uit bij de receptie.

SeaWorld Orlando

SeaWorld Orlando

Aan de overkant van het hotel haal ik bij één van de wereldwijd 33.650 SubWay zaken een Sweet Onion Chicken Teriyaki sub. Lekker! Ik peuzel hem al lopend naar SeaWorld op. Ik kwam er namelijk vanochtend achter dat mijn hotel letterlijk om de hoek van SeaWorld ligt. Goed idee, Arke!

SeaWorld - Manta

SeaWorld – Manta

Ook vandaag weer is het totaal niet druk. Zou het de recessie zijn, is de vakantieperiode voorbij of nog niet begonnen? Ik weet het niet, maar het is wel relaxed zo. Ik loop als eerste naar de Manta, een achtbaan waarin je zwevend, op je buik, een ‘vlucht’ maakt. Ik hoef nog geen 5 minuten in de rij te staan. Ik ga zitten en de poortjes gaan dicht. Vervolgens word je naar voren gekanteld en daar hang je dan, op je buik. We worden naar boven getakeld en de zweefvlucht begint. Super gaaf, maar ik voel me meteen weer draaierig worden. Het gevoel van gisteren komt weer terug. Dat is dan maar meteen de laatste rit van vandaag.

Een stukje verder is “Blue Horizons”, een show met dolfijnen net begonnen. De dolfijnentrainers laten ze allerlei kunstjes doen en het wordt opgeleukt met acrobaten die hoog boven het basin kunstjes doen, rondvliegende papegaaien en roofvogels. Een vermakelijke show.

Clyde and Seamore Take Pirate Island

Clyde and Seamore Take Pirate Island

De volgende stop is bij “Clyde and Seamore Take Pirate Island”, een show met zeeleeuwen. Dit keer is het bijna een klein toneelstuk waarbij de schatkaart gestolen is door een ‘rat’ en twee piraten met twee zeeleeuwen op zoek gaan naar de dader. De zeeleeuwen zijn erg goed afgericht en vallen geen moment uit hun rol.

SraWorld - Penguin Encounter

SraWorld – Penguin Encounter

Via Penguin Encounter, waar je de pinguins onder ijsmachines ziet ‘douchen’ en Shark Encounter, een onderwater tunnel met tientallen haaien, loop ik richting Shamu Stadium. Wel slim bedacht bij deze twee ‘encounters’ is dat je niet door een ruimte loopt, maar dat je op een loopband ga staan en je vanzelf langs de dieren wordt getransporteerd. Zo gaat ook niemand voor je neus staan.

SeaWorld - Shamu Stadium

SeaWorld – Shamu Stadium

Bij Shamu Stadium is het al erg druk voor de show die over een half uur gaat beginnen. De deuren zijn nog niet open dus ik haal op m’n gemak wat popcorn en cola om de honger te stillen. In uitgebreid eten heb ik nog geen zin. Het stadion vult zich langzaam tot het zo goed als vol zit voordat de show begint. Tijdens het wachten leer ik nog dat Shamu niet de naam is van één orka, maar een verzamelnaam voor de groep orka’s die gebruikt worden door SeaWorld.

De trainers komen op en er volgt een verhaal over hoe goed de Amerikaanse militair veteranen zijn voor het land en de wereld. Ik doe mijn best om de connectie met de show te vinden en zit bijna met open mond toe te kijken. Of de veterenaen uit de USA, de UK en de geallieerden willen opstaan en een luid applaus in ontvangst willen nemen voor hetgeen ze voor de vrijheid hebben gedaan. Als je nog niet doorhad dat Amerikanen patriottistisch zijn, dan wist je dat nu.
Wat ik wel vreemd vond, is dat er geen enkele verwijzing was naar de afgelopen jaar overleden trainster, toen een van de killer whales zijn dag niet had en zijn naam eer aan deed.

SeaWorld - Shamu in 'Believe'

SeaWorld – Shamu in ‘Believe’

De show was wel okay en moet het hebben van het groot-groter-grootst effect en niet zozeer van de mooie kunstjes. Ik ben blij dat ik niet in de zogenaamde ‘Soak Zone’ ben gaan zitten, want het kunstje ‘mensen natmaken’ beheersen de orka’s als de beste. Voor ik het weet is de show alweer voorbij en sta ik buiten. Ik loop naar de Wild Arctic Ride tegenover het stadion en kies daar de helicopter ride. Pas als ik in de attractie zit, bedenk ik mij dat het niet zo slim was om in een simulator te gaan zitten als je al last hebt van motion sickness. Eenmaal de ride overleefd, ben ik klaar met SeaWorld. Het is een mooi park, maar mij iets teveel dieren twee dagen achter elkaar. Een mooie tijd om nog even langs de Florida Mall te gaan.

Abercrombie & Fitch

Abercrombie & Fitch

In de Florida Mall haal ik een Cheese Dog bij Five Guys. Lekker, maar hij valt niet fantastisch. Ik maak een rondje door de mall en vind mijn eerste kledingstuk van deze vakantie bij Hollister. Een stukje verder ruik ik het parfum van Abercrombie & Fitch al van grote afstand. Lekker, doet mij meteen aan een grote A&F fan denken 🙂 Niets voor mij in deze winkel, maar ik haal nog even goed mijn neus op voordat ik verder loop.

Bij de Apple iStore loop ik naar binnen om te checken hoe het nu zit met de iPhone. Kan hij nu zonder abonnement worden gekocht hier of niet. Het antwoord is JA, MAAR… je kan de iPhone zonder abonnement kopen, maar de telefoon is wél gelockt op het AT&T netwerk. Je hebt dus alleen wat aan de telefoon als je al een abonnement bij AT&T hebt. Jammer, anders had ik wel $499 over gehad voor de 16GB of $599 voor de 32GB versie.

Ik stap vervolgens weer de auto in en ga nu naar (second) home sweet home. Drie uurtjes rijden, gelukkig nog in het licht. Dat rijdt toch wel een stuk prettiger. Eenmaal rond 19:30 in Cape Coral aangekomen stop ik bij Taco Bell drive-thru. En als je Amerikanen een beetje kent, weet je dat je meteen moet zeggen wat je wil hebben. Nadenken en twijfelen verboden! Alsof ik het hele menu al uit mijn hoofd weet. Ik bestel een burito en een chicken flatbread en peuzel ze op, op de parkeerplaats. Bij de Bank of America pin ik nog wat geld en stort het op m’n BoA rekening en ik haal een Red Box DVD bij de Wal*Mart. Vanavond kijk ik Percy Jackson & The Olympians: The Lightning Thief.

Morgen ga ik lekker rustig aan doen!

Busch Gardens
Relaxdag en Edison Mall