Op aanraden van reislustige goede vriend Jan hebben wij de Japanse Alpen route opgenomen in ons reisplan. Zelf hadden we er nog nooit van gehoord, maar naarmate we ons er meer in verdiepte werd het iets waar we in de reis steeds meer naar hebben uitgekeken.
De route, ontstaan uit de aanvoerroute van materialen voor de bouw van een stuwdam, is een soort ultieme megamix van reizen, transportmiddelen, landschap, natuur en herfst. Dat alles samengepakt in 1 dag, 88 km en 2400 hoogtemeters.
De dag begint vroeg in Toyama op het Dentetsu Toyama station, wat ligt naast het JR Shinkansen station maar van waaruit de treinen van de Toyama Chihō Railway vertrekken. We kopen hier het kaartje wat geldig is voor de hele route zodat we de rest van de dag soepel kunnen doorreizen. We moeten in totaal 10 keer overstappen en willen onderweg ook nog enkele wandelingen maken, dus is het heel handig dat ze hier (en ook elders in Japan) een bagage forwarding service aanbieden. We leveren onze 2 grote reistassen in bij de station opzichter en aan het einde van de dag kunnen we deze weer ophalen op onze eindbestemming. Handig!
Snel na het verlaten van Toyama zien we de Alpen aan de horizon. Over het enkelspoors lijntje rijden we langzaam de bergen in. Aangekomen in Tateyama worden we door het personeel snel geloodst naar de klaarstaande trein van de Cable Car, een kabelspoorweg. Het spoor loopt deels door een tunnel en halverwege kruisen we de neergaande trein. Na 7 minuten en een stijging van bijna 500 meter zijn we in Bijodaira. Dit is het volgende overstappunt voor de Highland bus. We kiezen hier voor de stopbus zodat we in Midagahar (1930m) kunnen uitstappen voor een wandeling.
Er zijn verschillende interessante routes door het wetland, maar wij twijfelen over de duur (1 km – 40m, 2 km – 1u20m). Dat kunnen wij sneller :-). Er staat een frisse wind, maar de laagstaande zon in combinatie met helder weer geeft voldoende warmte. De route in het glooiende drassige gebied loopt over keurig aangelegde vlonders. Tussen het droge gras zitten glasheldere poeltjes waarin de wolken en bergen weerspiegelen.
Binnen een half uur staan we weer aan het begin en lopen gelijk maar door om nog even een kijkje te nemen bij het uitzichtpunt van een nabijgelegen (uitgedoofde) vulkaan.
We stappen op de eerstvolgende bus en rijden naar het hoogste punt van de Alpen Route. Murodo ligt onder de top van Mount Tateyama en biedt vele mogelijkheden om het gebied te bekijken. De meeste toeristen blijven hangen rondom het kratermeer, nabij het station. Wij krijgen dan al snel de drang om verder te kijken en lopen door over een aangrenzende wandelroute. Er hangt hier een lucht van rotte eieren wat wordt veroorzaakt door uit de grond vrijgekomen zwaveldampen. Bij het volgende uitzicht zien we witte rookpluimen opstijgen en horen we een hard sissend geluid. In dit gebied zijn dus nog steeds veel seismische activiteiten gaande. Op zich niet zo vreemd in een land waar nog wekelijks aardbevingen zijn. We volgen het pad/trap over een soort bergrand. Er staan meerdere waarschuwingsborden over de gevaren van de giftige dampen, we zijn dus op onze hoede. Bij een afgelegen hut hebben we zicht op een vallei met tientallen rookpluimen en pruttelende waterpoelen. Moeder Natuur heerst hier!
Recht onder de top van Mt. Tateyama (3015m) ligt een 3,7km lange tunnel waarin een trolleybus de bezoekers vervoert naar Kaikanbo (of vice versa). De reis wordt steeds bizarder want in het kleine trolleybus-station wat op/in de bergwand is gebouwd moeten we overstappen naar een gondellift. We dalen met de staander vrije gondellift 488 meter over een lengte van 1600 meter.
Met de aansluitende kabelspoorweg dalen we verder af naar de Kurobe Dam. De aanleg van deze dam in de jaren 50/60 is het begin geweest van deze trans Alpen route. Om de materialen voor de dam naar het afgelegen gebied te brengen zijn wegen, sporen en tunnels aangelegd die vandaag de dag door honderdduizenden toeristen per jaar wordt afgelegd.
Wij moeten de 500 meter over de dam te voet afleggen. Dit geeft gelijk een gevoel van de omvang van het project. De Kurobe Dam is de hoogste in Japan (186m), is 8-40 meter dik en ‘verbruikt’ 10.000 liter/sec voor het opwekken van energie.
De zon is langzaam aan het ondergaan en er steekt een frisse wind op. We maken nog wat foto’s van de herfstkleuren en vervolgen onze route met een tunnelwandeling naar het trolleybus station. Aansluitend nemen we een bus naar Shinano-Omachi waar onze bagage al klaar staat :-). Het laatste stukje trein is met de ons al bekende JR naar Matsumoto waar we de nacht doorbrengen.