Kunstzinnig Naoshima op de fiets
Na alle schitterende tempels en kastelen in drukke steden, zoeken we de rust en moderne kunst op. Na de tussenstop in Himeji, reizen we door naar het eiland Naoshima. Op Naoshima heerst een mediterrane sfeer, vind je zandstranden en is veel zon. Als we met de veerboot aankomen op het eiland, valt de schemering in bij een compleet heldere hemel. Red Pumpkin verwelkomt ons op het eiland. Het is een verademing om even buiten de stad te zijn. Op het eilandje van 14 km2 wonen slechts zo’n 3.500 mensen.
Er zijn weinig hotels te vinden op Naoshima en het kostte ook wat doorzettingsvermogen om überhaupt iets te vinden waar we zouden kunnen overnachten. Geen enkel hotel te vinden op Booking.com, Trivago of vergelijkbare websites. Daarom hebben we ruim van te voren op internet gezocht naar de websites van lokale hotels. Google Translate aan en sprokkelen naar emailadressen en contactformulieren. Van de 7 gevonden adressen, waren er 4 niet meer recent (bounce) en werd op 2 nooit gereageerd. De enige waar we van terug hoorden, was het Seven Beach Guesthouse. Ze reageerden keurig in het Engels terug en na wat mailtjes heen en weer, hadden we twee nachten een tatami kamer geboekt. Stel je hierbij een compleet lege kamer voor waarbij de vloer is bedekt met rieten matten. Hier maak je je eigen bed op door onder matrasje, matras en dekbed op elkaar te leggen. Eenzelfde constructie zoals we bij de templestay hadden. Lekker hard alsnog, maar het is slaapbaar. In tegenstelling tot de Koreaanse kamer (ondol), heeft een Japanse kamer geen ondervloerse verwarming.
Het guesthouse lag op 5 minuten lopen van de veerboot en bij aankomst tegen het einde van de middag, werden we vriendelijk geadviseerd om niet al te lang te wachten met het avondeten. Restaurants sluiten al om 19:00 en zelfs de 7 Eleven gaat om 22:00 al dicht. Je leest het goed, de 7 Eleven.
Na een rondje door het plaatsje werd ons duidelijk dat er nog wel een markt zou zijn voor wat extra restaurants. Overal zit het vol en we besluiten om dan maar om onze naam op de wachtlijst te zetten bij Cin.na.mon restaurant. Daar hebben we heerlijke Naoshima curry met zeevruchten gegeten. Een specialiteit op het eiland en een aanrader!
Naoshima kent twee grote tegenstellingen. De ene helft van het eiland wordt gebruikt door Mitsubishi, dat daar een grote smelterij heeft. De andere helft van het eiland wordt bewoond en staat bekend om de verschillende moderne kunst musea die er zijn gevestigd. Benesse Art Site Naoshima is de verzamelnaam voor deze musea en kunst gerelateerde projecten. Op verschillende plaatsen op het eiland wordt de kunst tentoongesteld. Niet alleen in de musea, maar ook openbaar toegankelijk in de buitenlucht, midden in de natuur.
Het eiland is ideaal te verkennen op de fiets, dus huren we voor 300 Yen (EUR 2,75) een fiets voor een dag. Zonder versnellingen, dus zo nu en dan lopen we even naast de fiets als het te steil wordt.
Eenmaal aangekomen (rond 11:00) bij het Chichu Art Museum bleek het museum te vol en ontvingen we een wacht-nummertje om tussen 13:45 en 14:15 een kaartje te komen kopen. We fietsen een klein stukje verder naar het Benesse House en kunnen daar meteen het museum in. Een architectonisch hoogstandje, compleet opgetrokken uit beton en half verzonken in de bergen, maar met uitzicht over de Seto zee.
Na het bezoekje aan het museum, lopen we naar het strand om de kunstwerken te bekijken die in de openlucht staan. Deze zijn voor iedereen toegankelijk. De meeste werken in het museum zijn van Japanse kunstenaars, maar buiten zijn ook kunstwerken van buitenlandse kunstenaars te vinden, waaronder Karel Appel.
Een groot deel van de kunst op Naoshima werd geïnstalleerd door de Benesse Corporation, die kunstmusea, installaties en sculpturen beheert op zowel Naoshima als naburige eilanden. De gebouwen van Benesse musea zijn ontworpen door de bekende Japanse architect Tadao Ando en omvatten het Chichu Art Museum, Lee Ufan Museum en alle gebouwen van het Benesse House. Daarnaast werden Naoshima’s gemeentelijke gebouwen en scholen ontworpen door de moderne architect Kazuhiro Ishii.
Hongerig stappen we op de fiets richting Sonota, het havenplaatsje aan de andere kant van het eiland en daar halen we wat voorverpakte broodjes die we op de pier oppeuzelen. Het is heerlijk weer vandaag met veel zon. Dus we fietsen het eiland nog een extra keer rond, langs de Mitsubishi fabriek en door het binnenland.