UNESCO Werelderfgoed Shirakawa-go en Gokayama
Vanuit Toyama bezoeken we vandaag twee dorpen in de bergen. Op het laatste moment hebben we nog geschoven in onze reisplanning om ze in onze reis te kunnen opnemen. Het lastige was dat de dorpjes niet op de route liggen en ook niet makkelijk bereikbaar zijn met het openbaar vervoer. Daarom hebben we een auto gehuurd voor een dagje. Alhoewel auto… we noemen het ons koekblikje. De gemiddelde auto is in Japan wel echt klein. Na wat handen- en voetenwerk om elkaar te begrijpen krijgen we de auto mee bij het Nissan verhuurstation.
We vermijden de tolweg (filter in Google Maps), waardoor we via smalle binnendoor weggetjes en langs de Jinzu rivier naar Shirakawa-go en Gokayama rijden. Dit zijn twee regio’s die in 1995 zijn opgenomen als UNESCO Werelderfgoed. De historische waarde van deze plaatsen zijn de traditionele Gassho-zukuri boerderijen, waarvan sommige meer dan 250 jaar oud. Gassho-zukuri betekent “gebouwd zoals handen in gebed”. De rietgedekte daken lijken op de handen van de boeddhistische monniken op elkaar gedrukt zoals zij dit doen als ze in gebed zijn. De daken zijn ontworpen om de grote hoeveelheden zware sneeuw die in de winter in de regio valt te weerstaan. De grote zolderruimtes worden gebruikt voor de teelt van zijderupsen.
Onze eerste stop is bij Suganuma Village, een dorpje dat bestaat uit twee delen, Suganuma Village en de Gokayama Gassho no Sato. Wat ons meteen opviel was dat de authenticiteit enigszins teniet is gedaan door de vele bijgebouwtjes gemaakt van moderne bouwmaterialen. En bijna ieder boerderijtje is óf een restaurant óf een souvenirwinkeltje. Na een uurtje rondlopen stappen we weer in de auto om verder te rijden.
De tweede plaats die we bezoeken is Shirakawa-go, een gebied dat veel groter is dan Suganuma Village en blijkbaar dé plaats waar de hordes bus toeristen worden losgelaten. Het is er druk en, net als Suganuma Village, is er veel lelijk modern bouwmateriaal gebruikt voor de nodige uitbreidingen. Het stikt hier ook weer van de boerderijtjes die zijn omgebouwd tot souvenirwinkeltjes en restaurantjes. Je zou van een gebied dat door UNESCO wordt erkend als Werelderfgoed toch eigenlijk verwachten dat het zoveel als mogelijk in originele staat wordt teruggebracht. Enigszins teleurstellend.
@slamofficial grappig we zitten net streaming te luisteren naar jullie terwijl we in Japan reizen 😀 alledagenreizen.nl (cc @imajk)
— Dave Verzijl (@DaveVerzijl) 26 oktober 2016
Alledagenreizen.nl op SlamFM
We rijden weer verder en, omdat de autoradio niet lekker werkt, zetten we even SlamFM aan op de telefoon. Heel toevallig start Joost Burger net een ‘Top 5 Westerse Tracks in Japan’, dus we sturen ‘m een tweetje dat er naar zijn programma wordt geluisterd vanuit Japan en dat vond hij wel leuk om te horen. En zo was Alledagenreizen.nl nog even op de radio. Luister naar het fragment 🙂
We rijden door naar een meer afgelegen plaatsje in de Gokayama regio, Ainokura. De meeste van de bijna 20 gassho-zukuri boerderijen zijn hier privéwoningen en slechts een klein aantal is omgebouwd tot restaurant of winkeltje. Er zijn hier veel minder toeristen en het dorpje ziet er daardoor natuurlijker uit. We hebben blijkbaar het beste voor het laatst bewaard 🙂 Al met al leuk om een heel andere kant van Japan gezien te hebben.
Rijden met een auto in Japan was wel even wennen. We waren inmiddels snelheden van 250 km/u en hoger gewend door de Shinkansen, maar op de wegen waar wij reden, mocht je slechts 40 km/u.